Het gevoel van de wind door je haren

Voor Ankie Vingerling (71) is elke rit weer een klein feestje. Zeker twee per week fietst ze met de riksja met twee ouderen voorin door Den Haag. Onderweg komen oude verhalen weer tot leven.

Ankie is ‘Riksjef’, ofwel coördinator van de fietsriksja van het project Fietsen Alle Jaren, een project dat in Denemarken is begonnen bij een verzorgingstehuis. Nu zijn er op verschillende plekken in Europa riksja’s te vinden waar ouderen mee rondgereden worden. In Den Haag staat de fiets bij Welzijn Scheveningen. Zo kunnen ouderen die niet meer zo mobiel zijn, af en toe weer op pad langs hun lievelingsplekken.

“Oude mensen zijn vaak niet meer mobiel. Ze komen soms amper buiten. Als ze ergens heen moeten, dan worden ze meestal met de auto vervoerd. Maar dan zit je achter glas en dat gaat veel te snel om alles goed te kunnen zien. Ze missen het fietsen.

Op de fiets zie je alles
“Met de riksja zien we alles, nemen we de tijd om te stoppen voor verhalen of voor koffie met appeltaart. Het gevoel van vrijheid en de wind door de haren. Dat hebben veel mensen lang niet gehad. Elke tocht is weer een klein feestje.

Korte en langere ritjes
Met dementerende ouderen uit het woonzorgcomplex maken we korte ritjes van een half uur, met andere mensen gaan we wel een paar uur op pad. Door de duinen, naar het Scheveningse bos, of juist langs de toeristische plekken in de stad. Soms zijn dementerenden in het begin mopperig of vinden het spannend, maar zo gauw we de hoek om zijn, beginnen ze al te glimlachen.

Hondje
Gisteren was er nog zo’n bijzonder moment. Ik reed met een mevrouw door het park. Er kwam een vrolijk hondje op ons af dat zich door haar liet aaien. ‘Houdt u van dieren?’, vroeg ik nietsvermoedend. Het bleek dat ze haar jeugd had doorgebracht op een boerderij in Schouwen-Duiveland en altijd tussen de dieren speelde. Totdat de Duitsers hun boerderij in beslag namen. Ze vluchtte halsoverkop naar Zeist en moest alles achter zich laten. Kun je nagaan wat zo’n hondje losmaakt. En dan te bedenken dat deze mevrouw normaal nooit meer zomaar dieren om zich heen heeft.”

Vrijheid
Een andere vrouw had haar leven lang professioneel op zee gezeild samen met haar man. Toen hij was overleden, moest ze de boot verkopen en kwam ze alleen thuis te zitten. Ze wist niet wat haar overkwam na een leven van vrijheid. Al na de eerste rit met de riksja wilde ze het liefst vrijwilliger worden, maar dat kan ze fysiek niet meer. Ook een driewieler was te veel voor haar lijf. Maar, dankzij een scootmobiel, gaat ze nu weer dagelijks op pad in de duinen. Ze heeft haar vrijheid weer terug!

We hebben nu twee riksja’s en zouden er graag nog een derde bij willen. We fietsen met een groep van 17 vrijwilligers elke dag. Een hele leuke groep, jong en oud, maar allemaal sportief. In een app-groep delen we onze ervaringen en sturen we foto’s van wat we onderweg tegenkomen. We staan altijd open voor nieuwe mensen die ook willen komen fietsen.

Zelf ben ik zo blij dat ik na mijn pensioen dit werk kon gaan doen. Het is zo eenvoudig. Een fiets met twee lachende mensen voorin. Lekker toeren en dan ontstaan de diepe gesprekken en mooie ervaringen vanzelf. Dit werk zit diep in mijn hart.”

Dit artikel is eerder verschenen in het Jaaroverzicht 2021 van Welzijn Scheveningen.

Het gevoel van de wind door je haren

Foto: Arnaud Roelofsz voor Welzijn Scheveningen